நிழலாய் வரும் நினைவுகள்
பாசத்தின் நீளமான பாதை

காதல் என்பது
கண்களில் மலரும்
ஒரு மொழி
வாக்கியமில்லை
உணர்வுதான்

நித்தம்
ஒரு புத்தம்புது
விடியலாய்
நானும் புதிதாய்
பிறக்கின்றேன்
உன் நினைவு
சாரல்
எனை நனைக்க

தொடாத இடங்களில் கூட
ஆசையின் சுடர் பாய்ந்து
கனவுகளுக்குள்
உடலை மயக்கும்
நெருப்பாக மாறுகிறது

ஒருவரை உண்மையாக நேசித்தால்
அவர்கள் அருகிலிருப்பதற்கு மேலாக
அவர்கள் உள்ளத்தில் நீ வாழ வேண்டும்

உலகம் சுழல்வது
நின்றாலும்
உன் நினைவு
என்னுள் சுழல்வது
நிற்காது அன்பே

நீ என்னை தொடும்போது
என் உடல் பூகம்பம் அடையும்
ஆனால் என் மனம் அமைதியாகி விடுகிறது

நான் கை கோர்க்கும்
நண்பனாகவும் நீ
நான் தோள் சாயும்
கணவனாகவும் நீ

இதழ்கள் பேசாவிட்டாலும்
இருதயங்கள் நன்கு
புரிந்து கொள்கின்றன

வேண்டும் எப்போதும்
இந்த நெருக்கம்
மனதிலும் என்னுயிரே